زبان ترکی استانبولی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ترکی استانبولی(به ترکی استانبولی: Türkçe و یا Türkiye Türkçesi) یکی از زبان‌های شاخه جنوب غربی یا گروه اوغوز ، زبان‌های ترکی است.[۱] ترکی استانبولی عمدتاً توسط ساکنین و مهاجران ترک‌تبار ترکیه و تعدادی دیگر از کشورها تکلم می‌شود.

الفبای ترکی استانبولی

حروف الفبای ترکی استانبولی ، از بیست و نه حرف از حروف لاتین تشکیل شده است. که با تغییرات جزئی بصورت الفبای ترکی در آمده است. تغییر خط و جایگزینی حروف لاتین به جای حروف عربی با قانون شماره ۱۳۵۳ که در سال ۱۹۲۸ به تصویب رسید و مقرر گردید که حروف الفبای عربی ، از مجموعه سازمانی الفباء و زبان کشور ترکیه نسخ و به جای آن ۲۹ حرف از حروف لاتین جایگزین گردد. بدین طریق زبان رسمی کشور ترکیه نیز ، در نوشتار از ترکی عثمانی به ترکی لاتین (Latince yazılan türkçe) تغییر یافت.